Jump to content
apze

Historia Systemu Nazw Domenowych

Recommended Posts

Historia Systemu Nazw Domenowych

 

Raport przygotowany przez Uniwersytet Harvarda

na temat historii systemu nazw domenowych. Wszystko zaczęło się w 1958 kiedy założono

Agencję ds. Zaawansowanych Przedsięwzięć Badawczych - Advanced

Research Projects Agency (ARPA)...

 

7 Stycznia 1958 - Prezydent Eisenhower domaga się funduszy na

rozpoczęcie ARPA (znanego dzisiaj jako DARPA)

 

Wczesny 1958 - ARPA zostaje utworzona

 

Późne lata 50 - Komputerowi pracownicy naukowi na MIT

wymyślają "time share"

 

1960 - 1965 Paul Baran, pracujący w RAND rozwinął ideę

przełączania pakietów (packet switching) i skomputeryzował "sieci

dystrybuowane" używając "a rapid store and forward system" zwanego

też jako "routing gorącego ziemniaka". Napisał on także 11 tomów

memorandów w celu namówienia oficjeli AT&T do poparcia sieci.

 

1961 - Z powodu braku funduszy Air Force dał ARPA'ie komputer Q-

32 w Santa Monice, Kalifornia.

 

Lipiec 1961 - Leonard Kleinrock w MIT opublikował raport

analizujący problem przepływu danych w sieciach i prezentujący

idee w kwestii przełączania pakietów.

 

Sierpień 1962 ; Pierwszym zarejestrowanym opisem towarzyskich

interakcji, które mogłyby być umożliwione przez sieć była seria

notatek napisanych przez J.C.R. Licklidera z MIT.

 

1965 ; ARPA ufundowała projekt Tom Marilla. W wyniku czego

połączono komputery TX-2 w Laboratorium Lincolna w MIT z Q-32 w

Santa Monice, Kalifornia. Larry Roberts z MIT został poproszony o

nadzorowanie projektu.

 

1965 ; Air Force zgodziło się ufundować sieć Barana. Pentagon

pracę kierowania siecią daje jednakże DCA. Baran woląc nie widzieć

jak jego sieć ginie z rąk ekspertów od konwencjonalnych środków

łączności rezygnuje z funduszy.

 

1965 ; Marill rozwinął zbiór procedur mających na celu

wysyłanie informacji tam i z powrotem znany także jako protokół

wiadomości.

 

Wiosna 1966 ; Donald Watts Davies, pracujący dla NPL, wygłosił

publiczny wykład na temat jego niezależnie rozwiniętej idei

przełączania pakietów (i dał przełączaniu pakietów jego nazwę).

 

Późny 1966 ; Roberts wymyśla ARPANET.

 

Wczesny 1967 ; Spotkanie głównych badaczy ARPA'y w Ann Arbor,

Michigan. Roberts (dyrektor IPTO) wysunął ideę sieci komputerowej.

Wes Clark przedstawił ideę podsieci: małe, identyczne komputery

wszystkie wzajmenie połączone IMPami ; interface message

processors. Engelbert zgłosił się na ochotnika do Sieciowego

Centrum Informacyjnego (NIC).

 

1967 ; Roberts opublikował referat na temat ARPANETu.

 

Koniec 1967 ; Odbyła się konferencja The Association for

Computing Machinery w Gatliburgu, Tennessee. Roberts

zaprezentował swój pierwszy referat na temat ARPANETu i usłyszał o

pracy jaką wykonał zespół Donalda Davies’a w NPL oraz Paul Baran w

RAND.

 

Wczesny 1968 ; Roberts i Baran spotykają się. Roberts wybiera 4

pierwsze IMP miejsca.

 

Lipiec 1968 ; Wspólnota powołana przez Robertsa oraz DARPA'ę

oczyszciła ogólną strukturę i specyfikacje dla ARPANETu tak jak to

opisano w Prośbie o Propozycje (RFP) na temat budowania sieci IMP.

Prośba ta była wysłana do 170 firm.

 

Lato 1968 ; Spotkanie absolwentów Informatyki w Santa Barbarze,

CA. Ta grupa wschodzących informatyków, która później stanie się

znana jako Grupa Robocza Do Spraw Sieci - Network Working Group

(NWG) zaczęła rozmyślania na temat połączeń typu host-to-host.

 

Grudzień 1968 ; W odpowiedzi na RFP, grupa Bolt Beranek and

Newman (BBN) wygrywa kontrakt mający na celu rozwój IMPów i sieci

IMPów.

 

7 Kwietnia 1969 ; Steve Crocker rozprowadził pierwszą Prośbę O

Komentarze - Request for Comments (RFC) zatytułowany Host

Software, który omawiał sprawy poruszone na spotkaniu w 1968 w

Santa Barbarze i kolejnych spotkaniach.

 

Wiosna 1969 ; Eksperci komputerowi UCLA otrzymali raport 1822

BBNa ; zbiór specyfikacji potrzebnych w celu połączenia hostów do

IMPów. Eksperci komputerowi UCLA, którym przewodził Mike Wingfield

rozpoczęli budowanie interfejsu typu host-to-IMP.

 

30 Sierpnia 1969 ; BBN zainstalował pierwszego IMPa w UCLA i w

ciągu kilku godzin od pojawienia się, IMP i Sigma - 7 przekazywały

dane tam i z powrotem.

 

1 Października 1969 ; Drugi IMP pojawił się w SRI (w

Uniwersytecie Stanforda); dwuwęzłowa sieć została utworzona.

 

1 Listopada 1969 ; Trzeci IMP został zainstalowany w UC Santa

Barbara.

 

1 Grudnia 1969 ; Czwarty IMP został zainstalowany w

Uniwersytecie Utah.

 

Grudzień 1969 ; Spotkanie NWG w Salt Lake City. NWG wymyśliło

Telnet ; standard protokołu komunikacyjnego do obsługi odległego

terminala w architekturze klient-serwer.

 

Koniec 1969 ; Cztery hosty zostały połączone razem i utworzyły

pierwotny ARPANET.

 

1969 ; ALOHANet konstruuje sieć używającą w celu transmisji

drogi satelitarnej.

 

Wczesne lata 70te ; ARPA używa satelitów telekomunikacyjnych aby

stworzyć SATNet ; międzynarodową sieć.

 

Styczeń 1970 ; Bob Kahn i Dave Walden z BBN lecą do LA aby

przetestować sieć. Jest to spowodowane tym iż Kahn obawia sie, iż

może dojść do błędu niewydolności i reassembly lockup. Obawy

Kahn’a potwierdzają się. W czasie powrotu do Cambridge, MA Kahn

siada do pracy razem z Crowtherem by rozwiązać potencjalny problem.

 

Późny Marzec 1970 ; Pierwszy wewnątrzkrajowy obwód został

zainstalowany, łącząc komputer UCLA z BBN.

 

Wiosna 1970 ; Serce zespołu BBN wynalazł zdalne utrzymanie i

diagnostykę, które umożliwiało rozwiązywanie problemów i okazyjne

naprawianie IMPów przez zdalne sterowanie.

 

Lato 1970 ; IMPy zostały umieszczone w MIT, RANDzie, System

Development Corp., i Harvardzie. AT&T zamienił odsyłacz między BBN

i UCLA odsyłaczem między BBN i RANDem, i dodał jeden między MITem

a Uniwersytetem Utah.

 

Listopad 1970 ; BBN ulepszyło istniejące Centrum Kontroli Sieci

oraz uczyniło Alexa McKenziego jego dyrektorem.

 

Grudzień 1970 ; Grupa Robocza Do Spraw Sieci (NWG) pracując pod

kierownictwem Steva Crockera ukończyła pierwotny protokół Host-to-

Host sieci ARPANET, nazwany Protokołem Kontroli Sieci - the

Network Control Protocol (NCP).

 

Koniec 1970 ; Carnegie-Mellon University oraz Case Western

Reserve University zostały połączone z siecią.

 

Wczesny 1971 ; BBN rozwinął terminal IMP ; znany jako TIP ;

który pozwolił uzytkownikom logować się do sieci bez konieczności

używania komputera hosta.

 

Środek 1971 ; Kahn i Al Vezza razem z grupą 8 głównych

pracowników badawczych rozpoczęli planowanie publicznej

demonstracji ARPANETu, która miała mieć miejsce na pierwszej

Międzynarodowej Konferencji Komunikacji Komputerowej (ICCC)

 

Późne Lato 1971 ; Pierwsze 4 elementy dostawy TIPów zostały

dostarczone do BBN.

 

Jesień 1971 ; 3 TIPy działały w sieci. ARPANET miał 19 węzłów.

 

Wczesny 1972 ; Kilka następnych IMPów Honeywella i TIPów zostało

dodanych do sieci.

 

Wczesny 1972 ; Jon Postel został wydawcą RFCów.

 

Wczesny 1972 ; Ray Tomlinson tworzy program do przesyłania

imejli. To on był twórcą i wprowadził znak @ obecny w adresach

poczty elektronicznej.

 

Wczesny Lpiec 1972 ; NWG zakończył ulepszanie Protokołu

Przesyłania Plików - File Transfer Protocol (FTP), który został

opublikowany jako RFC 354.

 

Sierpień 1972 ; Trzecia wewnątrzkrajowa linia została dodana.

ARPANET składała się z 29 węzłów.

 

Październik 1972 ; Kahn razem z innymi ekspertami komputerowymi

przeprowadza z dużym powodzeniem i rozmachem publiczną

demonstrację działania sieci ARPANET na pierwszych ICCC w

Waszyngtonie, DC.

 

1972 ; Kahn wprowadza ideę otwartej architektury sieciowej.

 

1973-1975 ; ARPANET wzrastał w przybliżeniu jeden węzeł na

miesiąc.

 

1973 ; Kahn i Vint Cerf połączyli siły aby rozwinąć nową wersję

protokołu NCP, która to wersja mogłaby spełnić oczekiwania

otwartej architektury sieciowej. Ten protokół zostanie ostatecznie

nazwany Transmission Control Protocol/Internet Protocol (TCP/IP).

 

Wiosna 1973 ; Cerf and Kahn sfinalizowali ramę koncepcyjną w

celu utoworzenia sieci dla sieć. Ta rama została oparta na idei

komputera portiera pomiędzy dwoma sieciami. Ten portier byłby

hostem dla każdej sieci.

 

Późna Wiosna i Lato 1973 ; Cerf and Kahn rzucili wyzwanie

opracowania szczegółów absolwentom Informatyki ze Standford.

 

Wrzesień 1973 ; Cerf i Kahn prezentują swój referat na temat

protokołu host-to-host Międzynarodowej Grupie Roboczej do spraw

Sieci (INWG) w Uniwersytecie Sussex w Brighton.

 

1973 ; Larry Roberts napisał pierwszy program zarzadzający

imejlami, nazwany RD.

 

1973 ; Debata na temat czy kod źródłowy ma być otwarty czy

zamknięty zaczęła się po odmowie BBN udostępnienia kodu źródłowego

IMP. Po naciskach ze strony DARPA'y, BBN w końcu zgodziło się

udostępnić kod źródłowy.

 

1973 ; Bob Metcalf z Xerox Park opracował krótkodystansową sieć

nazwaną Ethernet.

 

Maj 1974 ; Opublikowany został referat Cerfa i Kahn’a pt. A

Protocol for Packet Network Intercommunication.

 

Kwiecień 1975 ; Tel Myer i Austin Henderson z BBN opublikowali

listę standardowych nagłówków jako RFC 680 zatytuowany Message

Transmission Protocol. RFC 680 wywołał debatę nazwaną Wojnami

Nagłówkowymi. Wojny toczyły się wokół tego co właściwie należało

do nagłówka. Społeczność inżynierów komputerowych podzieliła się

na dwie frakcje: Ci za długimi nagłówkami i ci za krótkimi

nagłówkami.

 

7 Czerwca 1975 ; Steve Walker (kierownik programu ARPA)

zaproponował utworzenie Message Services Group (ochrzczona

MsgGroup) w celu opracowania tego co jest obowiązkowe, to znaczy

miłe w usługach wysyłania wiadomości, a co nie jest pożądane".

 

Lato 1975 ; ARPANET przeszedł pod kontrolę Wojskowej Agencji

Łączności (Defence Communications Agency - DCA)

 

1975 ; John Vittal napisał program przesyłający imejle nazwany

MSG, który odwrotnie niż program RD, mógł poradzić sobie z wieloma

imejlami. Ten program był także pierwszym, który używał komendy

ODPOWIEDZ.

 

1975 ; Yogen Dalal, bazując na raporcie Cerfa/Kahna z 1974

stworzył listę specyfikacji złącza.

 

1976 ; Pierwszą komputerową grą przygodową stworzył Will

Crowther. Później w 1976, Don Woods spytał się Crowthera czy może

poprawić swoją grę. Gdy poprawki zostały zrobione, Przygodówka

została umieszczona na komputerze laboratoryjnym w Stanford AI.

Crowther i Woods zachęcili piracenie Przygodówki wyrażając ideę,

że rozwój oprogramowania jest otwarty - i z tego powodu każdy może

dodać coś od siebie do niego.

 

1976 ; Pojawia się pierwszy komercyjny program do wysyłania

imejli. Tym programem był COMNET firmy The Computer Corporation of

America. Kosztował on $40,000 dolarów. Nastąpił po nim program

MESSENGER firmy On-Line Software International, który kosztował

$18,000.

 

Jesień 1976 ; Prezydencka kampania Jimmy'iego Cartera była

pierwszą, która użyła imejla. Carter zyskał sobie

przydomek computer driven candidate (kandydat napędzany

komputerem).

 

12 Maja 1977 ; Ken Pogran, John Vittal, Dave Crocker i Sustin

Henderson opublikowali więcej niż 20 stron specyfikacji do A

Proposed Official Standard for the Format of ARPA Network

Messages, jako RFC 724. Ta propozycja była szeroko krytykowana.

 

Październik 1977 ; Cerf, Kahn i kilku innych zademonstrowało

pierwsze trzy programy sieciowe. Były to: Packet radio, ARPANET i

SATNET.

 

Listopad 1977 ; Zespół RFC 724 poprawił wcześniejszą propozycję

i opublikował poprawkę jako RFC 733. Poprawka napotkała na obawę

gdyż nie była kompatybilna z najbardziej popularnym programem

wysyłającym imejle ARPANETu - MSG.

 

1977 ; Paul Baran i Dave Farber byli współautorami pierwszego

referatu napisanego przez imejl z autorami, którzy znajdowali się

500 mil dalej.

 

12 Kwietnia 1979 Kevin MacKenzie, motywowany uczuciem, iż

imejl był zbyt bezosobowy, stworzył pierwsze emotikony, które

później zasymiluje cyberkultura.

 

Wczesny 1978 ; TCP został rozbity na dwie części: TCP ; którego

zdaniem było rozbijanie na kawałki i ponowne składanie wiadomości,

i IP ; odpowiedzialnego za routing. Tak też TCP stało się TCP/IP.

 

Maj 1979 ; Narodowy Funduszu Nauki (The National Science

Foundation - NSF) zasponsorowało spotkanie, którego celem była

rozmowa na temat możliwej nowej sieci nazywanej Computer Science

Research Networks (CSNET).

 

Wczesne lata 80te - Uniwersytety chciały podłączyć swoje Sieci

lokalne (Local Area Networks - LANy) do Internetu. Ethernet

sprawił, iż to życzenie stało się możliwe do spełnienia i w

rezultacie networking rósł jak grzyby po deszczu.

 

Lato 1980 ; Zarząd NSF zdecydował się zainwestować 5 milionów

dolarów w CSNET.

 

1981 ; Bill Joy, z Uniwersytetu Berkley, otrzymał fundusze od

ARPA w celu zintegrowania TCP/IP do Berkeley'owskiej wersji

UNIXa .

 

Sierpień 1982 ; Jon Postel i inni w MsgGroup zdecydowali się

utworzyć oddzielny protokół do transferu imejli. Rezultatem tej

decyzji był Simple Mail Transfer Protocol (SMTP).

 

1982 ; Joy utworzył zespół z dwoma z absolwentami Stanfordzkiej

Szkoły Biznesu. Zespół powstał by założyć firmę nazwaną Sum

Microsystems, która sprzedawała silne komputerowe stacje robocze z

wersją systemu UNIX, opracowaną na Uniwersytecie Berkley,

zawierającą wbudowaną implementację protokołów TCP/IP. Te stacje

robocze pomogły ponownie ogromnie spopularyzować TCP/IP.

 

1 Stycznia 1983 ; ARPANET przeszedł ze standardu NCP na TCP/IP.

 

Do Czerwca 1983 ; Więcej niż 70 stron było połączonych z CSNETem.

 

Listopad 1983 ; Szybkie rozrastanie się internetu powodowało

ogromne problemy w księgowości. Aby rozwiązać ten problem grupa w

skład, której wchodzili Jon Postel, Paul Mockapetris i Craig

Partrige opublikowała RFC 882. To RFC utworzyło system nazw

domenowych (DNS) aby uczynić poruszanie się w Internecie

łatwiejszym. Dzieki DNSowi użytkownicy mogą wpisywać w polu adresu

internetowego nazwy takie jak USC-ISIF zamiast 10.2.0.52..

Każdy adres miałby mieć informacje od specyficznych do

generalnych.

 

1983 ; DCA zdecydowało, że ARPANET był zbyt obszerny aby

utrzymać standardy wysokiego bezpieczeństwa. Dlategoteż, ARPANET

został podzielony na dwie sieci: MILNET (strony zawierające

niesklasyfikowane wojskowe informacje) i ARPANET (strony

przeznaczone dla komputerowej wspólnoty badawczej).

 

Październik 1984 ; RFC 920 zakłada 7 funkcjonalnych "domen

najwyższego poziomu" (generic top level domains - gTLDs,

włączając .com, .net, .org i .gov). Celem tego działania było

dostarczenia miejsc na domeny korporacjom, organizacjom non-

profit, szkołom, sieciom, ministerstwom rządu i siłom zbrojnym USA.

 

1985 ; DARPA naciska na użytkowników Internetu aby stosowali

adresy DNSu.

 

1985 ; Używając 5 nowych centrów superkomputerowych, NSF

zbudował sieć szkieletową, nazwaną NSFNETem w odpowiedzi na

zainteresowanie wyrażone przez pracowników naukowych nie

zajmujących się Informatyką. NSF zgodził się podłączyć

samoorganizujące się regionalne sieci do sieci szkieletowej.

 

1985 ; Po tym jak Bob Kahn odszedł, DARPA zdecydowała, że

ARPANET był przestarzały w porównaniu z szybszym NAFNETem i

dlategoteż zdecydowała się zamknąć ARPANET.

 

Styczeń 1986 ; Po spotkaniu na szczycie, przedstawiciele sieci

zdecydowali, że system DNS może i będzie działać.

 

Do 1986 ; Ogromna większośc amerykańskich wydziałów informatyki

a także wiele prywatnych korporacji było podłączonych do CSNETu.

 

Listopad 1987 ; RFC 1020 przekazuje kontrolę nad numerami

Protokołu Internetowego z rąk Jona Postela i ISI do rąk Sieciowego

Centrum Informacyjnego (NIC) w SRI International. Pierwszy

transfer aktywności DNS do prywatnego sektora.

 

1988 ; Rząd USA wybiera Open Systems Interconnection (OSI) a nie

TCP/IP na nowy standard.

 

1989 ; ARPANET przekazał pochodnię NEFNETowi i regionalnym

sieciom, i przestał istnieć.

 

Wrzesień 1991 ; RFC 1261 przekazuje NIC Systemom Rządowym -

Government Systems, Inc., w dokumencie napisanym przez pracowników

Rozwiązań Sieciowych - Network Solutions (NSI).

 

1 Stycznia 1993 ; NSI i Narodowy Fundusz Nauki (National Science

Foundation - NSF) podpisują Porozumienie o Współpracy przyznający

NSI uprawnienia do zarządzania rejestracjami i bazami danych w

DNS. Porozumienie ma wygasnąć 9/30/98.

 

22 Października 1996 do 1 Maja 1997 ; Międzynarodowy Komitet do

spraw Internetu (The Internet International Ad Hoc Committee -

IAHC; IAHC to koalicja uczestników między innymi ISOC, IANA, ITU i

WIPO) formuje się w celu zarekomendowania strategii i zmian

proceduralnych dla administrowania gTLDami.

 

28 Lutego 1997 ; IAHC wydaje generic Top Level Domains

Memorandum of Understanding (gTLD-MoU) jako jej rekomendacje

strategii DNS; IAHC urządza spotkania robocze i namawia

sygnatariuszy do Memorandum.

 

1 Maja 1997 ; 80 organizacji podpisuje gTLD-MoU i IAHC

rozwiązuje się. Ci, którzy nie zgdadzali się na gTLD-MoU

twierdzili, iż obchodzi ono struktury zarządzania i że nie udaje

mu się ochraniać osób fizycznych/smallbiznesów w strategii

internetowej bazy danych. Istnieje dalsza obawa dotycząca

centralizacji władzy nad DNS w rękach nierządowej organizacji.

 

30 Stycznia 1998 ; Departament Handlu publikuje proponowane

oświadczenie dotyczące strategii, znane jako Green Paper. Jego

celem jest polepszenie technicznego zarządzania nazwami i adresami

Internetowymi. Elementy gTLD-MoU są włączone.

 

5 Czerwca 1998 ; W odpowiedzi na otrzymane komentarze dotyczące

Green Paper, Departament Handlu publikuje oświadczenie dotyczące

strategii, znane jako White Paper, wzywające do zakończenia

bezpośredniego federalnego wspierania usług koordynacji nazwy i

adresu Internetowego. Wzywa ono także aby stworzyć "Newco", które

przejmie DNS. Wiele z obaw podniesionych w debacie gTLD-MoU znowu

się pojawia.

 

Lipiec/Sierpień 1998 ; Międzynarodowe Forum na temat White Paper

urządza serię spotkań dookoła świata by zaadresować sprawy

pozostawione otwartymi w White Paper. Te sprawy to: dispute

resolution i utworzenie nowych rejestrów.

 

21 Listopada 1998 ; Internetowa Korporacja ds. Nadawania Nazw i

Numerów (The Internet Corporation for Assigned Names and Numbers -

ICANN) dołącza z celem otrzymania opisu jako "Newco".

 

25 Listopada 1998 ; Departament Handlu USA (United States

Department of Commerce) podpisuje Memorandum of Understanding

(MoU) z ICANNem uznający ICANN jako Newco co było wymagane w

White Paper.

 

 

Zrodlo:

 

http://www.domainnews.com/general/20070902...in-name-system/

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now

×